Over het onderzoeksproject

Droogte als gevolg van klimaatverandering is wereldwijd een dringende uitdaging. Dit project onderzoekt de maatschappelijke veerkracht tegen droogte in het omgaan met tekorten aan drinkwater. In Nederland was de toegang tot drinkwater vóór de introductie van leidingwater in de negentiende eeuw zeer flexibel en goed aangepast aan specifieke omstandigheden. Mensen haalden water uit diverse bronnen: grondwater, regenwater en oppervlaktewater.

De onderzoeksvraag is: op welke manieren ontwikkelden zich de praktijken en normen en waarden met betrekking tot de voorziening en het gebruik van drinkwater in de periode 1550-1850 in Nederland, en hoe droegen zij bij aan de maatschappelijke weerbaarheid tegen droogte onder verschillende ecologische en sociale omstandigheden? We maken vergelijkingen tussen droge en vochtige periodes en onderzoeken case-studies in twee verschillende regio’s: in de hoger gelegen gebieden van Oost-Nederland, met toegang tot goed grond- en oppervlaktewater, en in het laaggelegen West-Nederland, dat afhankelijk was van regenwater, omdat grondwater en oppervlaktewater brak en vervuild waren door industrieel en menselijk afval.

Het belangrijkste doel van dit project is het verdiepen van kennis over de maatschappelijke weerbaarheid tegen klimaatverandering. Dit interdisciplinaire project zal innovatief zijn, waarbij de deelgebieden van de milieugeschiedenis van weer- en klimaatgeschiedenis en drinkwatergeschiedenis worden gecombineerd. De methode maakt het mogelijk om factoren te identificeren die op de lange termijn hebben bijgedragen aan de weerbaarheid van de samenleving tegen droogte en ook om droogte als middel in historische verklaringen te onderzoeken. Bovendien kunnen onze historische denkbeelden het grote publiek en professionals inspireren om creatieve aanpassingen aan klimaatverandering te zoeken.